In 2024 had ik verschillende zwart-wit foto’s gekocht in kringloopwinkels. Het waren anonieme stedelijke opnames die uit verschillende bronnen afkomstig waren. Mijn doel was om ooit iets ermee te doen; schilderend iets toe te voegen.
Toen ik de foto’s had beschilderd en deze exposeerde in de Duitse Bibliotheek in Den Haag kwam ik in gesprek met Conny Kuipéri. Ik vroeg haar of ik daarmee aan haar etalageproject kon deelnemen. Zo is het gekomen dat de foto van de bouwput hier nu hangt.
Volgens het concept van het etalageproject gaat het altijd om een combinatie van werken. Wij hebben voor architectuurfoto’s uit het werk van Frederick Linck gekozen. Mij heeft de leegte en abstractie van deze werken getroffen. Door die bewuste vorm zijn ze ook een tijdsbeeld. Door die leegte, die op een andere wijze ook in mijn overgeschilderde foto aanwezig is ontstaat een gesprek tussen de verschillende foto’s.
De geschilderde objecten op de door mij toegeëigende foto zijn onopvallend, hebben een betonnen kleur en overspannen in een vage opeenvolging de bouwput. Wat moeten ze daar en wie heeft ze daar gebracht? De schilder die zich heeft ingelaten met een anonieme fotograaf.
De derde deelnemer aan dit project (of vierde, als wij de anonieme fotograaf meetellen) is Conny Kuipéri. Zij heeft voor deze presentatie een aantal objecten gemaakt die vol verwondering ertussen staan. Zo zijn de foto’s niet meer verweesd en onbewoond.
Den Haag, 11-1-2025
Urs Pfannenmuller
Beeldend kunstenaar

Liggende foto’s : Frederick Linck (1942-2020)
Hangende foto: Urs Pfannenmuller
Objecten: Conny Kuipéri