Vanuit dit adres zijn drie Joodse gezinsleden gedeporteerd naar Westerbork en daarna in Auschwitz in de gaskamers omgebracht. Het gaat om der 18-jarige Ivonne Tokkie, haar 55-jarige moeder Hendrika en haar 59-jarige vader Leon Tokkie. Ivonne werd al in 1942 gedeporteerd en overleed op 30 september 1942. Haar ouders werden februari 1943 gedeporteerd en overleden op 7 mei 1943.
Op 20 juli 1942 zijn mijn ouders Frans Kuijf en Cilia Brouwers in Den Haag in de St. Marthakerk aan de Hoefkade getrouwd. Frans Kuijf vertrok op 21 juli 1942 naar Duitsland om als dwangarbeider te gaan werken. Het eerste adres waar zij samen gingen wonen was Stille Veerkade 1. Dat was op de zolderetage van dit pand. Het is niet bekend wanneer dat precies was, maar vast staat in elk geval dat zij in 1944 daar al woonden. In de winter van ’44 op ’45 heeft mijn vader hier ook ondergedoken gezeten. Zij hebben daar nooit tegelijkertijd gewoond met de familie Tokkie. Aannemelijk is dat zij de woning op de Stille Veerkade 1 in 1943 konden betrekken omdat de Tokkies waren weggevoerd. Desgevraagd heeft mijn moeder (Cilia Kuijf, inmiddels overleden) verklaard dat zij van deze hele geschiedenis totaal niets wist.
Zelf ben ik, geboren in augustus 1945, op dit adres als kind opgegroeid. Hetzelfde geldt voor mijn broer, Frans Kuijf en mijn neef wiens ouders ook op dit adres woonden (op de eerste etage). Voor mij was deze geschiedenis en onze betrokkenheid daarbij reden om de Stolperstreinen aan te vragen. Zowel mijn broer als ik wonen overigens inmiddels in respectievelijk Bemmel en Berghem.
Tot slot is het goed te vermelden dat de Wijkorganisatie Het Oude Centrum bereid is gevonden 2 van deze struikelstenen te bekostigen.
Bert Kuijf
Stolpersteine Stille Veerkade 40